Sergeant – 95th Bomber Group.
Doodgeschoten na een noodlanding op Texel (English text here)
Marion L. Bell kwam op 23 april 1918 ter wereld en was geboren en getogen in het dorpje Lyle in Mower County, Minnesota.
Na zijn middelbare schooltijd ging hij werken voor Hormel Co. in Austin, Minnesota, toen een van de belangrijkste leveranciers voor voedingsmiddelen voor het Amerikaanse leger, bekend van de blikjes Spam.
Hij trouwde met Mary Jane en samen kregen ze een dochter Lynda.
In september 1943 werd hij opgeroepen voor militaire dienst en nadat hij zijn training bij de Amerikaanse luchtmacht als Ball Turret Gunner had afgerond ontving hij zijn “wings” .
In december 1944 werd hij als sergeant overgeplaatst naar het 334th Bomber Squadron van de 95th Bomber Group en werd gestationeerd op Station 119 in Horham, Suffolk UK.
Op 3 februari 1945 steeg vanaf diverse Engelse vliegvelden een armada van Amerikaanse bommenwerpers op voor een zware bomaanval op de Duitse hoofdstad Berlijn.
Één van deze toestellen was de viermotorige Boeing B-17 ‘Flying Fortress’ met nummer 42-102951 die onder leiding stond van Second Lieutenant Richard P. Morris.
Naast Morris als piloot waren er nog acht andere bemanningsleden aan boord. Een van hen was Marion.
Hij was de ball turret gunner en moest de onderkant van het toestel beschermen tegen aanvallen van Duitse jagers. Het was zijn 3e missie.
Van deze missie zou echter niemand meer thuis komen, want na het afwerpen van de bommen boven Berlijn werd het toestel getroffen door Flak. Een van de vleugels vloog hierdoor in brand.
Toch wist piloot Morris het toestel tijdens de terugweg nog aanzienlijke tijd onder controle te houden. Maar toen ze ’s middags boven Friesland vlogen, verloor het toestel aan hoogte en moest het de formatie verlaten om een noodlanding te maken.
Niet veel later werd de steeds lager vliegende bommenwerper vanaf Texel door Duitse troepen zwaar onder vuur genomen met luchtafweergeschut. Flak-granaten explodeerden naast het toestel en produceerden zwarte wolken.
De B-17 draaide in noordelijke richting en als teken van overgave vuurde de bemanning enkele rode lichtkogels af. Desondanks bleef het Duitse Flak-geschut doorgaan met vuren.
Bovendien werd het toestel nu ook vanuit Duitse stellingen in de duinen beschoten met geweren en mitrailleurs.
Kort daarna heeft de zwaargehavende B-17 op enkele honderden meters van het strand van paal 26 een buiklanding gemaakt in de zee. De bemanningsleden hadden het overleefd en klommen op de vleugels, maar werden daarna volgens
ooggetuigen vanaf het strand doodgeschoten door Duitse soldaten. Later werd aangenomen dat dit uit pure wraak was. De Duitsers op Texel hadden weinig om handen en voelden zich nutteloos.
Wellicht hadden ze van de bombardementen op Berlijn gehoord en waren zodoende uit op vergelding, zoals later bleek een oorlogsmisdaad.
Marion werd slechts 26 jaar oud en liet een vrouw en dochter van 2 jaar achter.
Zijn stoffelijke overschot werd een paar dagen later begraven bij Den Burg, maar zijn familie kreeg pas op 7 juli 1945 de bevestiging van zijn overlijden.
In december 1945 werd hij naar Margraten gebracht waar hij zijn laatste rustplaats heeft gekregen in vak H, rij 6, graf 2.
